http://www.e-nautilia.gr

αναδημοσίευση

Ημερομηνία δημοσίευσης: 21/10/2013

26 χρόνια συμπληρώνονται από το 2

ναυάγιο το κρουαζιερόπλοιου Jupiter, το οποίο βούλιαξε λίγο έξω από την μπούκα του λιμανιού του Πειραιά και ενώ μετέφερε 415 μαθητές σχολείων, 60 συνοδούς καθηγητές και το πλήρωμά του.

Ιστορία και ναυπήγηση
Στα τέλη της δεκαετίας του 50 είχε ήδη αναπτυχθεί ο θαλάσσιος τουρισμός στη Μεσόγειο και πολλά ιταλικά και γαλλικά κυρίως καράβια μετέφεραν επιβάτες και εμπορεύματα στα μεγάλα λιμάνια της ανατολικής Μεσογείου. Τότε ήταν που η ΖΙΜ θέλοντας να αυξήσει το μερίδιό της στις θαλάσσιες μεταφορές επιβατών στην ανατολική Μεσόγειο που μέχρι τότε γινόταν με τα Jerusalem και Theodor Herzl, αποφάσισε την ναυπήγηση ενός καραβιού με σκοπό την σύνδεση της Χάιφας με την Μασσαλία μέσω Λεμεσού, Νάπολης (ή Τζένοβας).
Την ναυπήγηση ανέλαβαν τα γαλλικά ναυπηγεία Ateliers & Chantiers de Bretagne στη Nantes, καθελκύστηκε τον Φεβρουάριο του 1961 με το όνομα Moledet (πατρίδα-πάτρια εδάφη) με παράδοση στην ΖΙΜ τον ίδιο χρόνο. Το εκτόπισμα του πλοίου ήταν 7.800 τόνοι με 125 μέτρα μήκος και μπορούσε να μεταφέρει 590 επιβάτες μίας θέσης ενώ είχε δύο μηχανές ντίζελ S.E.M.T-Pielstick με μέγιστη ταχύτητα 16-16,5 κόμβους.

Το πλοίο όπως κατασκευάστηκε ήταν λιτό χωρίς πολλές πολυτέλειες και οι περισσότερες καμπίνες ήταν τετράκλινες ή εξάκλινες χωρίς ατομική τουαλέτα. Λίγες μόνο καμπίνες ήταν δίκλινες με ατομική τουαλέτα και προοριζόντουσαν για χρήση των λίγων VIP που ταξίδευαν με τα πλοία της ΖΙΜ. Είχε αρκετούς κοινόχρηστους χώρους και σαλόνια για το μέγεθός του καθώς και κινηματογράφο, την απαραίτητη συναγωγή και πισίνα ψηλά στο Lido deck κοντά στην πρύμη. Επίσης, στην πλώρη διέθετε και γκαράζ για αυτοκίνητα. Κατά την διάρκεια της ιδιοκτησίας του από την ΖΙΜ και των δρομολογίων του στη Μεσόγειο, παρουσίασε αρκετές μηχανικές βλάβες αλλά παρέμενε δημοφιλές στο επιβατηγό κοινό.
Με την κάμψη των θαλασσίων μεταφορών στην Μεσόγειο λόγω του αεροπλάνου και των μοντέρνων ferries η κίνηση για το κλασσικό ποστάλι είχε πέσει πολύ μετά τα μέσα της δεκαετίας του 60 και έτσι η ΖΙΜ το 1969 αποφάσισε να το πουλήσει. Ήταν το τελευταίο ενεργό επιβατηγό καράβι της ΖΙΜ και με την πώλησή του το επιβατηγό της τμήμα έκλεισε οριστικά.
Η μετασκευή του σε κρουαζιερόπλοιο
Το 1970 το καράβι πουλήθηκε στην Ηπειρωτική του Ποταμιάνου και μετασκευάστηκε ριζικά για τον νέο ρόλο του σαν κρουαζιερόπλοιο. Εξωτερικά δεν υπήρξαν πολλές αλλαγές εκτός από την προέκταση της υπερκατασκευής του Promenade deck πλώρα με την κατάργηση του πλωριού αμπαριού και την αφαίρεση του φορτο-εκφορτωτικού μηχανισμού. Την άνοιξη του 1971 το καράβι είναι έτοιμο για την σαιζόν με το όνομα Jupiter στην πλώρη και Ζευς στην πρύμη κατά την συνήθεια της Ηπειρωτικής να διατηρεί παράλληλα το ελληνικό και λατινικό όνομα των αρχαίων Θεών.

Διαφημιστικό για κρουαζιέρα με το jupiter

Το Jupiter με 731 κρεβάτια σε 289 καμπίνες όλες με ατομική πλέον τουαλέτα και ντους, αποκτά πολυτελείς για τα δεδομένα της δεκαετίας 70 χώρους που την διακόσμηση τους επιμελήθηκε το γραφείο του Maurice Bailey, και ξεκινά 7ήμερες κρουαζιέρες στα ελληνικά νησιά και Τουρκία τα καλοκαίρια με κρουαζιέρες στην Καραϊβική τον χειμώνα.
Το 1978, η καναδική αεροπορική εταιρία Wardair ναυλώνει αποκλειστικά το πλοίο για 7ήμερες κρουαζιέρες στα νησιά και Τουρκία με μίας εβδομάδας παραμονή σε ξενοδοχεία της Βουλιαγμένης ή της Ρόδου ή με συνδυασμό παραμονής/περιήγησης με πούλμαν της Chat tours στις κλασσικές αρχαιότητες της Ελλάδας. Με την λήξη της ναύλωσης από το επόμενο έτος το πλοίο συνεχίζει τις 7ήμερες κρουαζιέρες του τα καλοκαίρια στα ελληνικά νησιά και Τουρκία και κρουαζιέρες στην Καραϊβική τον χειμώνα. Ανάμεσα, κάνει κάποιες κρουαζιέρες για tour operators ή οργανισμούς και σχολεία.
Το ναυάγιο
Σε κρουαζιέρα που πραγματοποιούσε για λογαριασμό αγγλικών σχολείων, έμελε να είναι και η τελευταία του πλοίου. Ήταν στις 21 Οκτωβρίου του 1988 όταν το πλοίο αποπλέοντας από το λιμάνι του Πειραιά με 415 μαθητές σχολείων, 60 συνοδούς καθηγητές και το πλήρωμά του εμβολίζεται στο σούρουπο μόλις ένα μίλι από την μπούκα του λιμανιού από το ιταλικό πλοίο μεταφοράς αυτοκινήτων Adige 5.500 τόνων το οποίο άνηκε στην Grimaldi-Siosa. Χρειάστηκαν μόλις 40 λεπτά μετά την σύγκρουση για να βυθιστεί το πλοίο.

Το πλοίο της Grimaldi-Siosa το οποίο εμβόλισε το Jupiter

Οι περισσότεροι επιβάτες και το πλήρωμα μεταφέρθηκαν σε μικρότερα σκάφη, καθώς το επίπεδο του νερού ανήλθε στα πάνω καταστρώματα, αλλά 25 παιδιά ανέβηκαν στην επιφάνεια της θάλασσας με το που βυθίστηκε το πλοίο και περισυλλέχτηκαν αμέσως. Το ναυάγιο είχε ως συνέπεια το θάνατο τεσσάρων ατόμων, δύο από τους νεκρούς ήταν από το πλήρωμα και δύο από τους επιβάτες, ενώ 64 άτομα – μεταξύ των οποίων 30 μαθητές – είχαν νοσηλευτεί με ελαφρά τραύματα γιατί το σοκ που υπέστησαν, κυρίως οι μαθητές, ήταν μεγάλο.

Γραφιστικη απεικονιση του ναυαγιου

Σε μια μεταγενέστερη μελέτη, είκοσι πέντε κορίτσια που επέζησαν από το ναυάγιο του Jupiter σε σχέση με άλλες τρεις ομάδες κοριτσιών, συνολικά 71, καποια από ένα άλλο σχολείο και 46 κορίτσια στο ίδιο σχολείο, που δεν ήθελαν να πάνε για το κρουαζιέρα και 13 κορίτσια που ήταν σε μια παρ “ολίγον ομάδα που ήθελαν να πάνε αλλά δεν μπόρεσαν να τους βρουν εισιτήρια.. Όλα τα παιδιά συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα ελέγχου του φόβου το Children’s Manifest Anxiety Scale απο το Birleson Depression Inventory. Τα παιδιά που επέζησαν δεν είχαν γίνει γενικά πιο φοβισμένα. Αντίθετα, αναπτύχθηκαν σημαντικά μεγαλύτεροι φόβοι ως προς τα ερεθίσματα που σχετίζονται με το τραυματικό γεγονός.
Μαρτυρίες επιβατών του Jupiter
Σουζαν Γκόλντινγκ: «Γλίστρησα στο νερό και κολύμπησα προς ένα μεγάλο σκάφος περίπου 50 μέτρα μακριά.Καθώς το πλοίο πήγε κάτω είδα ένα χέρι με ενα λευκό μαντήλι να κανει πάνω κάτω στο νερό . Επρεπε να κολυμπήσω γρήγορα αλλιώς θα με έπαιρνε η δύνη του νερού προς τα κάτω. Το πλήρωμα του ρυμουλκού που ηταν κοντά μου φώναξε« κολυμπα πιο γρήγορα».

Το Jupiter την στιγμή του ναυαγίου

Καρολ Τζιλ: «Το νερό ήταν ζεστό … Γύρισα για να δώ το πλοίο. Είχε έρθει σε κατακόρυφη θέση και βυθίστηκε σε λιγότερο από δύο λεπτά αφού είχα βουτήξει μέσα στη θάλασσα .Η δύνη της θάλασσας με τραβούσε προς στα κάτω. Πάλευα για να μείνω στην επιφάνεια.»Εκεί κοντά ήταν μια ινδή κοπέλα, που κουνούσε τα χέρια της και η οποία δεν ήξερε να κολυμπάει.Και τις δυο μας πήρε η θάλασσα προς τα κάτω … αρκετά βαθια…προσπάθησα να τη βρώ μεσα στη θάλασσα αλλα δεν μπορούσα να ανοίξω απο τα λάδια που ειχε το νερό».
Μαρτυρία του μελούς mastrokostas του forum nautilia.gr απο το ναυαγιο του Jupiter:
«Θυμάμαι μου έλεγε ένας φίλος μηχανικός ο Νίκος που τον είχε περισυλλέξει μια λάντζα ,ότι ενώ το πλοίο είχε αρχίσει να βουλιάζει με την πρύμη , είχαν μείνει μια ομάδα παιδιών τα οποία ακολουθούσαν έναν ναύτη, που από το σοκ του δεν έπεφτε στην θάλασσα .Στην αρχή πήγαν μαζί του μέχρι μια σωσίβια λέμβο και μετά μαζί κατάπλωρα ,στο μοναδικό κομμάτι που ήταν επάνω από την επιφάνια. Είχαν μαζευτεί αρκετές βάρκες ,ρυμούλκα , και διάφορα αλλά σκάφοι , όπου φώναζαν στα αγγλικά στα παιδιά να πέσουν στο νερό .Αλλά μάταια, διότι αυτά ακολουθούσαν τον ναύτη .Την τελευταία στιγμή και ενώ χανόταν όλη η πρύμη , πήδησε ο ναύτης και άμεσος τον ακολούθησαν ένα-ένα σαν προβατάκια και τα παιδιά . Σε δευτερόλεπτα χάθηκε και το βαπόρι , και από τον αέρα που απελευθερωνόταν δημιουργήθηκε ένας πίδακας νερού σαν να έβραζε η θάλασσα .Επάνω εκεί πλέον κολυμπούσαν όλα τα παιδιά .Ήταν ,μου έλεγε ,σαν μια άλλη δύναμη να προσπαθούσε να σώσει αυτά τα παιδιά .Επειδή υπάρχει ένας μύθος σχετικά με την δύνη που δημιουργείτε σε ναυάγια , όλοι φοβόντουσαν ότι θα τα τραβήξει κάτω. Γι αυτό και μόλις είδαν ότι τα παιδιά και ο ναύτης δεν κινδύνευαν ξέσπασαν σε λυγμούς .Η ένταση ήταν μεγάλη ,και το σοκ τεράστιο ,διότι βούλιαξε σε πολύ λίγο χρόνο ,και είχαν μόλις αφήσει τον Πειραιά .
Το ναυάγιο αυτό ήταν η αιτία που το γυμνάσιο εγκαταλείψεως πλοίου για τους επιβάτες ,γίνεται πλέον πριν τον απόπλου .Και αυτό ήταν τότε το μεγαλύτερο πρόβλημα ότι δεν ήξεραν τα παιδία που να πάνε όταν δόθηκε η εντολή της εγκατάλειψης πλοίου .Γι αυτό ακολουθούσαν τον ναύτη , που ξεχώριζε από το φανελάκι με το όνομα του βαποριού που φορούσε».
Το σημείο όπου βυθίστηκε το Jupiter