ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ!

To PEIRATIKO REPORTAZ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

"Χακί σνδικαλισμός" - Δυο αποφάσεις από Ευρώπη προβληματίζουν...

Συνδικαλισμός στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορεί να υπάρξει. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων άπαντες συμφωνούν σ΄ αυτό . Και πρώτα απ΄ όλα οι ίδιοι οι στρατιωτικοί που δεν έχουν μάθει καν να διεκδικούν πόσο μάλλον να συνδικαλίζονται. Σε Ένοπλες Δυνάμεις “χαλαρές” σ΄ ότι αφορά στις απειλές και τους κινδύνους που έχουν να αντιμετωπίσουν μπορεί να υπάρχουν φαινόμενα που εδώ στην Ελλάδα μας ξενίζουν. Οι Ολλανδοί που τόσο πολύ τους ενοχλεί ο “μεγάλος στρατός της Ελλάδος” μπορεί να “κλειδώνουν” στις δύο το μεσημέρι τις φρεγάτες τους και να πηγαίνουν σπίτι τους. Αλλά οι Ολλανδοί δεν γειτονεύουν με την Τουρκία. Η οποία όπως θα διαβάσετε σε ρεπορτάζ του Onalert είχε το πρώτο ...ραντεβού με τον "χακί συνδικαλισμό" στην Ρώμη!

Το φαινόμενο του “χακί συνδικαλισμού” στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι τελείως διαφορετικό. Μας απασχολεί σοβαρά από την δεκαετία του 1990, όταν κανείς δεν μπορούσε να διαννοηθεί ότι θα έφθανε μια μέρα που θα είχαμε Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών.

Η πραγματικότητα, τα γεγονότα ,η οικονομική κρίση και η διαχρονική απουσία των στρατιωτικών ηγεσιών μας ξεπέρασαν. Και είτε μας αρέσει, είτε όχι -το ΄χουμε γράψει πολλές φορές- οι Ενώσεις είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να διαγραφεί με οποιαδήποτε εικονική πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη ,στην οποία κάναμε τόσους κόπους για να μπούμε και κάνουμε τόσες θυσίες για να παραμείνουμε το θέμα της “οργάνωσης” των στρατιωτικών προχωρά.

Πριν από μερικές μέρες ,στις 2 Οκτωβρίου 2014 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) εξέδωσε δύο αποφάσεις. Η πρώτη αφορούσε σε προσφυγή του 49χρονου Γάλλου αντισυνταγματάρχη της χωροφυλακής Jean - Hugues Matelly και η δεύτερη σε προσφυγή του γαλλικού στρατιωτικού συνδέσμου Adefdromil. Όπως ανακοινώθηκε από τον EuroMil, oι περιπτώσεις του Adefdromil και του κ. Matelly ήταν διαφορετικές, αλλά η παραβίαση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ήταν το βασικό στοιχείο των δύο καταγγελιών.
Στο άρθρο 11 της ΕΣΔΑ ορίζεται η Ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, ως ακολούθως:

1. Καθένας έχει το δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι με άλλους, περιλαμβανομένου του δικαιώματος να σχηματίζουν και να συμμετάσχουν σε Σωματεία για την προστασία των συμφερόντων τους.

2. Δεν τίθενται περιορισμοί για την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων, εκτός από αυτούς που ρητά καθορίζονται με νόμους και είναι αναγκαίοι σε μια δημοκρατική κοινωνία, προς το συμφέρον της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας ασφάλειας, για την πρόληψη ταραχών ή εγκλημάτων, για την προστασία της δημόσιας υγείας ή των ηθών ή για την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων. Το παρόν άρθρο δεν εμποδίζει την επιβολή νόμιμων περιορισμών στην άσκηση των δικαιωμάτων αυτών στα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας ή των κρατικών διοικητικών υπηρεσιών.

Οι δυο παραπάνω υποθέσεις θα πρέπει να μελετηθούν σε βάθος, αλλά είναι σαφές ότι το ΕΔΑΔ έκρινε, ομόφωνα, ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών σχολιάζοντας αυτές τις δύο αποφάσεις υποστηρίζει:

"Ας θυμηθούμε ότι στη Γαλλία οι στρατιωτικοί και τα προσωπικό της χωροφυλακής, δεν επιτρέπεται να συμμετάσχουν σε στρατιωτικά σωματεία ή ενώσεις με συνδικαλιστικό σκοπό. Το Δικαστήριο (ΕΔΑΔ) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, ενώ η άσκηση από το στρατιωτικό προσωπικό της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι θα μπορούσε να υπόκειται σε νόμιμους περιορισμούς, μια γενική απαγόρευση για τη ίδρυση ή την ένταξη σε ένα συνδικαλιστικό σωματείο παραβιάζει την ίδια την ουσία της ελευθερίας αυτής, όπως αυτή περιγράφεται στην ΕΣΔΑ.

Η απόφαση του Δικαστηρίου κρίνει ότι δεν μπορεί να επιβληθεί απόλυτη απαγόρευση της σωματειακής δραστηριότητας στις ένοπλες δυνάμεις. Ωστόσο, διευκρινίζει ότι οι περιορισμοί (ακόμη και σημαντικοί) μπορούν να επιβάλλονται στην άσκηση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι από το στρατιωτικό προσωπικό, δεδομένου ότι η ειδική φύση της αποστολής των ενόπλων δυνάμεων προϋποθέτει ότι η συνδικαλιστική τους δραστηριότητα δύναται να προσαρμόζεται αναλόγως. Παρ' όλα αυτά, οι περιορισμοί αυτοί δεν πρέπει να στερούν από το στρατιωτικό προσωπικό το γενικό δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι (εκ των οποίων το δικαίωμα της οργάνωσης είναι μόνο μία πτυχή) για την υπεράσπιση των επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων.

Οι περιορισμοί αυτοί μπορούν να αφορούν τις μεθόδους δράσης και έκφρασης που χρησιμοποιούνται από μια επαγγελματική ένωση, αλλά όχι την ουσία του ίδιου του δικαιώματος, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα να ιδρύσουν και να ενταχθούν σε μια τέτοια ένωση.
Τα αντιπαρατιθέμενα μέλη έχουν τρείς μήνες διάστημα για την υποβολή ένστασης στην ολομέλεια του δικαστηρίου (Grand Chamber).
Τέλος 19 από τα 42 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης που διαθέτουν ένοπλες δυνάμεις δεν εγγυούνται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι στο στρατιωτικό προσωπικό τους".

Διαβάστε τα σχετικά έγγραφα στην Αγγλική γλώσσα:

Matelly εναντίον Γαλλίας

Adefdromil εναντίον Γαλλίας